To 1 proc. najbogatszych przede wszystkim nakręca globalny kryzys klimatyczny [raport Oxfam]

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

świat podgląd Agnieszka Lichnerowicz serdecznie zapraszam państwa na światopogląd, który zaczniemy dziś od jak to bywa z Oxfam mem bardzo przemawiającego ich raportu na temat zmian klimatycznych Oxfam to jest organizacja tak naprawdę federacja kilkudziesięciu organizacji pozarządowych i ten raport z 1 strony podkreśla to, o czym czasem się mówi czyli, że to najubożsi cierpią ucierpią UE szczególnie ze względu na kryzys klimatyczny już są ofiarami dramatycznych zjawisk Rozwiń » pogodowych, ale razem ze sztokholmskim Instytutem środowiska wylicza też, że to najbogatszy najbardziej się do kryzysu klimatycznego przyczyniają no te liczby są takie jak przemawiające do wyobraźni 1% 1% najbogatszych na świecie odpowiada za 2× więcej emisji c od 2 niż ponad 3 miliardy 3 miliardy 100 000 000 ludzi 2× więcej ten 1% niż te ponad 3 miliardy albo jeszcze taka liczba 10% najbogatszych ludzi na świecie odpowiada za ponad połowę emisji c 2 te wyliczenia dotyczą ostatniego ostatnich 25 lat zaprosiliśmy połączyliśmy się z Michałem Hetmańskim ekspertem fundacji im strat dzień dobry dzień dobry dzień dobry pani redaktor dzień dobry wszystkim słuchaczką słuchaczom nie wiem na co, zanim przejdziemy do komentowania też, jakie wnioski płyną z tego raportu co można na co pan jeszcze zwróciłby uwagę, jeżeli chodzi o te ich wyliczenia wskazówki podkreślenia tak dla mnie jednym z jednym z ciekawszych wniosków, które wydaje mi się jest bardzo mało dostrzeżone w Polskiej debacie jest taki ogólny ogląd z lotu wysokiego lotu ptaka, gdzie patrzymy jak te nierówności rozpadają się czy dochodowe majątkowe, ale w tym przypadku tego raportu nierówności w emisjach pomiędzy krajami wiemy m.in. dzięki dzięki takim raportem jak ten Żenia, że nierówność pomiędzy krajami w wyniku globalizacji maleje, ponieważ dużo krajów wschodzących np. Azji południowo-wschodniej urosła i zwalczyła ubóstwo, aczkolwiek w ramach kraju stanie również rośnie samo obserwujemy właśnie nie tylko na tych nierównościach majątkowych dochodowych, ale właśnie na tych emisyjnych to się potwierdza wynika z tego raportu ja przytaczam taką jeszcze 1 liczbę w 2 będę się starała podkreślać, żeby słuchacze jakoś do nich trafiłoby tak to wyliczanie wyliczanie to nie jest wydają się skuteczna forma w Kanadzie to 10% najbogatszych odpowiada za ponad połowę emisji, a my my Polacy czy, którzy z nas są w tej grupie najbardziej odpowiedzialnych 10% da się tu wskazać wyliczyć jak to wygląda z perspektywy Polski tak do raportu jest wyłączony dużo danych metodologiczny, więc pozwoliłem sobie kilka takich lig przeliczyć popatrzeć jak to wygląda w przypadku naszego kraju jak zwykle w takich bazach bardzo dobrze reprezentowane są bogate gospodarki zachodnie typu kraje skandynawskie, ale też stany Zjednoczone na temat takich krajów Polska jakość tych danych nie pozwala na tak szczegółowe obliczenia, aczkolwiek jak sobie tutaj podpatrzyłem bardzo dobrze Polska się wpisuje w ten taki kształt dinozaura mowa tutaj o mowa tutaj krzywej, która prezentuje jak poszczególne cele dochodowe, jaki zaliczyły wzrost emisji po pomiędzy w ciągu tych ostatnich 25 lat, które są badane, czyli 1990 roku do 2015 roku ten kształt dinozaura wygląda w ten sposób że, że początek osi jest raczej płaski, więc mamy długi ogon dinozaura później pojawia się garb plecy takiego dinozaura i tutaj mówimy o klasie średniej, a później nagle wystrzeliły wysoko do góry widzimy długą szyję długą szyją tego stwora jak w przypadku Polski, kiedy mówią konkretnie liczba popatrzyłem sobie jak jak jak rozkłada się ten ta nierówność pomiędzy najbiedniejszymi 50% obywateli, a najbogatszym promile no i proszę sobie wyobrazić, że w ciągu tych 25 lat badanych w Polsce przyrost emisji w ramach tej grupy wyniósł dla najbiedniejszych 50% zaledwie 3%, aczkolwiek mówi tempo bogacenia naszej gospodarki po transformacji przyczyniło się do wzrostu emisji wśród najbogatszego promila aż 11%, czyli 3× szybciej to obrazuje, że bogaci 3× szybciej przez przyczyniają się do tego wzrostu emisji, a przypomnę powinniśmy mówić o sytuacji, którą wraz ze wzrostu gospodarki emisji powinny w ogóle spada tak one wzrosły o 60% w ogóle na świecie i tras tutaj można to jest bardzo ciekawy raport wydają się z 2 perspektyw w pierwszej to jest, kto powinien w dzisiejszym świecie szczególnie brać na siebie odpowiedzialność za redukcję emisji, ale jeszcze wcześnie bym zapytała tak długo pan obrazowo słuchaczom wskazać zasadzie naczyń to polega to znaczy, dlaczego te różnice akurat w ogólnie w tym raporcie jest wskazane, że ten najbogatszy 1% jest odpowiedzialny 100× bardziej niż ta połowa najbiedniejsza za to, żeby osiągnąć cele redukcyjne w 2030 roku, dlaczego bogaci tak bardzo emitują bogacze emitują dużo bardziej, bo tutaj w szczególności w tym raporcie mówimy o emisjach wywołanych konsumpcję, więc zagadnienie ujmujemy emisji przemysłowych, ponieważ odpowiadają za bardzo dużą część dóbr konsumpcyjnych lub lub usług które, które kupują, które obarczone są wysoką emisją mówimy tu przede wszystkim o transporcie lotniczym i suweren dużo silniej tak oraz oraz poruszaniu się autami typu SUV po mieście, ponieważ one dużo bardziej kontrolują do do zanieczyszczenia środowiska i oczywiście może ma można sobie wyobrazić że, że jak to przecież trzeba mierzyć każdego równą miarą, ale są pewne grupy dochodowe, które dałoby się pewną polityką państwa dobrze objąć oraz zmusić lub zachęcić do obniżenia emisji jest dużo trudniejsze w przypadku osób najbiedniejszych o przykładach z polskim mogę zaraz powiedzieć niż w przypadku niż w przypadku bogatych, ponieważ tutaj bardzo często mówimy o prostych nawykach konsumpcyjnych oraz dobra, które nie są konieczne z punktu widzenia przeżycia czy wzrostu gospodarczego dlatego m.in. skupiamy na tym na tym wyróżnieniu najbogatszego 101% lub promila społeczne to proszę wskazać, jakimi instrumentami można by było próbować tu wprowadzać tę równowagę, czyli bardziej obciążyć też kosztami skoro emitują więcej to kosztami redukcji związanymi z koniecznością redukcji tych, którzy najwięcej emitują zacznę przewrotnie od takiego instrumentu który, który może dotknąć równo równolegle wszystkich jest przykładem tego jak nie powinniśmy podchodzić do myślenia o redukcji kosztów polityki klimatycznej czy przy emisji bez właśnie takiego patrzenia na napęd rozkład pomiędzy dochodami takim przykładem jest próba rekompensaty rosnących cen prądu, która w swoim kształcie założony jeszcze wcześniej przez ministerstwa energii pomagała równolegle wszystkim tak samo jak dobrze wiemy to nie koszty ceny prądu w lecie postanowiono większy udział w wydatkach na energię wśród gospodarstw domowych, a ta próba pomocy przy wszystkim gospodarstwom domowym sprowadziły się do tego że, że również te najbogatsze gospodarstwa dostawały ten prezent, którego de facto nie potrzebowały wcale do niego nie prosił jest to taki przykład jak jak nie pomaga pomaga stosowanie programu właśnie czyste powietrze czy czy wiele wiele rozdrobnionych programów rozwoju elektromobilności w transporcie publicznym, które pomagają właśnie zmniejszyć tę red zmniejszyć emisję zredukować zasadniczo solidarnie pomiędzy wszystkimi grupami dochodowymi, ponieważ każdy tak samo z nas potrzebuje ciepła oraz dojazdu do do miejsca pracy czy czy centrum swojego życia z tym, że właśnie na najbogatszy najczęściej korzystają z prywatnych środków transportu, a to najbiedniejsze muszą czekać będzie wzrastać ze środków transportu publicznego to jeszcze 1 wątek Niewiem czy ten raport jakoś pozwala to, choć trochę rozstrzygnąć, bo taki spór w Polsce niektórzy mówią jak jest sens u nas walczyć o redukcję emisji to Chiny emitują najbardziej to Indie emitują to stan ewentualnie ten argument szczególnie podnoszony w tych krajach najuboższych to to bardzo dobry argument, bo pokazuje, że Polska skutecznie 30 laty świadoma swojej pozycji globalnym rankingu emitentów z tą różnicą, że w przeciwieństwie do 1990 roku kiedy, kiedy dopiero rozpoczynaliśmy naszą przeżyć przygodę jako o gospodarkę Demokratycznej kapitalistycznej oraz członek ramowej konwencji klimatycznych wtedy rzeczywiście byliśmy byliśmy biedni i kraju, który stał nad przepaścią gospodarczą, a większość krajów dokoła nas zaliczyło spory spadek PKB to wtedy na pewno nie można było mówić o o bardzo ambitnej polityce klimatycznej, bo one rzeczywiście mogła być wtedy nie w interesie nie w interesie odnowienia gospodarczego dzisiaj sytuacja jest diametralnie inna, ponieważ wiemy, że ambitna polityka klimatyczna nie tylko jest kosztem właśnie również opłaca, ponieważ Polska ma na tyle dobrą pozycję przed w polityce przemysłowej łańcucha wartości, że nam odejście od paliw kopalnych przejście z paliw kopalnych do odnawialnych źródeł energii może się tylko opłacać tutaj Zawiszy ciąg dalszy nastąpi m.in. po piętnastej 40, gdy będziemy komentować rozmowy z trochę to obok trochę nie rząd strony rządowej był z związkowcami z polskiej grupy Górniczej państwa gościem teraz był Michał Hetmański ekspert fundacji im strat bardzo za rozmowę dziękuję dotyczyła raportu Oxfam z tego wynika, że 10% najbogatszych ludzi na świecie odpowiada za ponad połowę emisji c 2 w między rokiem 902015 oraz informacje świadczą podgląd Zwiń «

To 1 proc. najbogatszych przede wszystkim nakręca globalny kryzys klimatyczny [raport Oxfam]

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: ŚWIATOPODGLĄD

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 10:00

Najnowsze Podcasty

Jak naprawdę wygląda debata o reformie UE?

Czym przez 4 lata zajmował się były Rzecznik Praw Dziecka? Bo niestety robił

Czy COP28 jest ważny? Jeszcze jak. Za chwilę wybory do Parlamentu Europejskiego

Łukasz Jasina: Nie żałuję pracy w MSZ. 95% pracowników to profesjonaliści, a obraz jest inny niż w mediach

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL