Dom dziadków nad Berezyną w Białorusi i szkoła baletowa w Rosji, czyli miasta i miejsca w życiu Pawła Koncewoja, pierwszego solisty Polskiego Baletu Narodowego

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

los Polandos w radiu TOK FM słuchamy Radia TOK FM wieczór Radia TOK FM jeszcze raz dobry wieczór mówi Paweł Sulik naszym gościem w dzisiejszym programie los Polandos, czyli niepolski punkt widzenia jest pan Paweł końca wojny od 2014 roku pierwszy solista polskiego baletu Narodowego dobry wieczór dobry wieczór, gdy się pan urodził państwa, gdzie się pan rodzinę urodziłem się Białorusi, a dokładnie znaczku byli no, o którym to jest jeszcze proszę opisać krajobraz tego Rozwiń » miejsca, gdzie to jest dokładnie to jest niedaleko stolicy, czyli miejska około 100km to jest takie większe miasto powiedzmy nie ilość ile dziesiąt tysięcy projekt mieszkańców ludzie tak od 10 lat prawda mieszka już w stolicy mieszka, bo przeniosłem się do Mińska do szkoły baletowej a kiedy pan myśli, bo czasami o tym od tej miejscowości obrazy nie, a czy to jest benzyna, która się kojarzy z rzeką, gdzie była tak liczyliście, że tak to miejsce tak nawet mieszka nad tą nad rzeką moja babcia z dzieckiem miała piękny widok na to, że atak często miejsce, a tak przy okazji pamięta pani jak pan spędzał w dzieciństwie wolny czas czy pan zajmował czym się sejmowa większość oczywiście, że śledziami Jerzy, pomijając szkołę tak to spędzamy z babcią dziadkiem właśnie nad rzeką i polewanie ziemi wychowania, jakie siły zwierzątek tak w takim razie robią kiedyś, ale czy to była wieś wieś w sensie takim, że to niepoważnie, bo to było też to samo miasto taktyką były nad rzeką nie było takiego nie było budowane domy i 5 tam piętrowe tam tak tak nie było takiego było zbudować społeczny niska jednorodzinna i moją babcią dziadkiem duży ogród moje tam też 3 duże dużo spędzam czasu tak, bo też mama pracowała i musiałem spędzać tam czas pan jak pan patrzył na horyzont na rzekę to pan myślał, że w przyszłości jak pan dorośnie to pan będzie tancerzem czy w ogóle pan nie myślą nie w ogóle o tym myślałam chyba nawet nie widziałam, że coś takiego istnieje jak balet jeszcze chyba w tamtych czasach tak naprawdę to dzięki mamie tam się wszystko, bo ona wybrała moją drogę, bo zobaczył ogłoszenie w Gazecie i stwierdził, że moją energię, która mnie tak powiedzmy wypełniała i mąż próbował gdzieś ulokować je znalazł taką szkołę baletową jedyna była w Mińsku maleństwo działaczem niż próbować tak tak kii taki oto sposób znalazły się w szkole baletowych czy to czy to było ciężkie tak ćwiczyć trenować, w której ile pan miał lat, kiedy pan zaczął 10 od 10 lat zaczął ćwiczyć wydolność w szkole jakieś tam podstawowej to mieliśmy projekt rytmika tak no jakiś tam utalentowani chyba nie miałam dużego, ale naszym chyba inne dane balet czy chcecie w ogóle do tańca, a jednak później jak już dostała do tej szkoły co nie było łatwe, bo wiadomo balet nie jest łatwym zawodem myślę, że też w wieku 10 lat zaczynać od ciężkich lekcji baletu ćwiczeń to cały dzień, ale co jest bardzo przyjemny zawód no tak, ale jak dziesięcio czy jedenastoletniej chłopiec, który musi tak ciężko ćwiczyć to jak to sobie w głowie układa dlaczego, skąd pan czerpał energię, żeby dalej to robić, bo w ogóle buntował się pan czy dla pana było to coś jednak w sobie coś nowego, bo wiadomo, że nie 10 lat nie mogę zdawać sprawę, że to nie wiem, że to jest mój zawód na kolejne 30 lat tak robi myślę, że tak jak jako korzystne to ciężko było powiedzieć, że przeniesie się spodoba czy będę tym się zajmować czy jakoś na czasie złożymy droga taki ni jednak próbowałam wiadomo, że szanse starać, bo nie było to łatwe nauczanie, tym bardziej że było wiadomo, że ktoś na pewno jakimś etapie opuści to szkoły tak wołano na pewno będzie się nadawać czy będzie gorszy od od klasy taki trzeba by nadążyć takiej ma też była taka walka, żeby być też chyba lepszej klasie, ale Otóż dzieci o tym mówiły mówiły tak otwarcie mówił, że trzeba być najlepszym to była taka konkurencja się czuło to tak to było taka zdrowa konkurencja tak, bo jesteśmy jednak ciągle ze sobą, bo to w szkole baletowej jeszcze mieszkam w internacie tak, że to była taka zdrowa konkurencja, że chodziliśmy na salę próbowaliśmy, kto zrobi lepiej, ale też próbować sobie pomóc jakiś tam sposób podpowiedzieć czy spróbować czy pomóc taki, że no wiadomo, że dzieci niektórzy, a niektóre tak dzieci rozmawiały o tym, że faktycznie możemy się bardzo podoba no i rezygnowali było takich kobiet parę osób, które stwierdziły, że ono jednak to chyba nie to w ich życiu tak, ale mnie wciągnęła i myślę, że gdzieś w siódmej ósmej klasie dopiero zrozumiałam, że faktycznie to może być ciekawe no i takie wciągające też tak, bo jednak w teatrze teraz i balet to jest moja, jakby połowę mojego życia takich jak wygląda internat w Mińsku, w którym pan mieszkał interes by w ogóle zbudowane w samym budynku szkoły to było 2 piętra na pierwszy mieszka tylko chłopacy na drugim dziewczyny były podzielone na pokoje 4 osoby, jakby w 1 podzielonym pokoju na 2 tak takie były mieszkasz po 2 osoby ale jakby ledwie 2 takie 2 pokoje świetne było jednak taka i ile nas taka czwórka tak ile lat mieszkam tak jak pan tam mieszka 7 pół i 7,5, a jak pan pamiętam jak pan pamięta z tej perspektywy uczenia się tam w szkole mieszkania w internacie Mińsk największe miasto białoruskie stolica jak pan pamięta piękne miejsce ciężko powiedzieć ja właśnie byłem już w Mińsku od podejrzewam, że 910 lat co akurat widzę tylko jak się zmienia na obrazach fakty czy na zdjęciach, ale było piękne miejsce zawsze było zadbane piękne czyste też przeprowadziłem to było dla mnie coś też takiego wyjątkowego tak, bo jednak powiedzmy, że ja przyjeżdżam nacji zna wsi taka tutaj stolica duże miasto duży ruch, bo wiadomo, że to trochę było inaczej no i zachwycają też duży teatr, który nigdy nie byłem moralnymi myślę, że dla takiego chłopaka to było bardzo czekamy też doświadczenie tak w swoim życiu, ale miał pan wielką wystarczająco, ale też pana koledzy czas, żeby np. nie spędza czas w mieście w Mińsku czy jednak była taka robota naprawdę trzeba całe życie poświęcić na trening tanie trening to na większości tak większość poświęcaliśmy z toruńskiej i poświęcenia wszystkiego czasu tak naprawdę na na trzeciej szkole, bo zajęcia się zaczynała od dziewiątej rano kończyły się czasami o osiemnastej dziewiętnastej czasami jechaliśmy jeszcze do teatru po godzinie osiemnastej byliśmy tam powiedzmy do godziny dwudziestej pierwszej spektakl czasami kończyło dwudziestej drugiej także 1 dzień to było rozwiązanie sobota niedziela, chociaż czasami były spektakle też dni tak, ale byłoby wiadomo, że chodziliśmy chodziliśmy z nim wydaliśmy Boko normalne tak jak ludzie wychodzą, a co co pan zrobił, kiedy skończył pan szkoły w Mińsku skończył szkołę nikogo się wprowadziłem do Rosji akurat, bo musieliśmy mieć szkołę, ponieważ był obowiązek ich do pracy stad 3 w Mińsku co o powodowała, że 3 lata chciałbym jeszcze zostać na Białorusi taka chciała chciała się rozwoju tak, bo widzieliśmy, że są inne kierunki tańca taki i bo taka propozycja po prostu zmienić szkołę baletową co się będziemy pojechałem na rok do Rosji skończyli w Rosji i szkoły już notowany na starcie, ale to za, dlaczego nie proszę wytłumaczyć czemu akt jak pan, gdyby pan został jednak w Mińsku to jakby wyglądała pana kariera dalsza jak wyglądał myślę że, żebym został z miejską to Niewiem czy domu, gdyż próbował wyjechać zagranicę liczy, gdyż nie spróbować swoich dalszych sił, bo chciałem od razu się rozwijać w takim wtedy tak w tym w tamtych czasach był bardzo dobry choreograf, ale to był 1 choreograf ta trze moi wiadomo, że w moim wieku wtedy jakieś g 1918 lat już działa inne dalekie inne choreografa, który gdzieś tam oglądało się wideo tak kresie opowiadał też no i była taka taka decyzja chyba nie tak było opuszczenie Białorusi, bo aż się podobało niejako chodziło tylko swój własny w czasy rozwój było jednak nasze życie baletowe tak nie jest nie wiem nie mogę ciągle go do 60 parę lat i mogę się rozwijać do sześćdziesiątki tak mamy bardzo krótki ten czas, żeby się też na tańczyć tak można tak to ująć tylko dlatego wydarzyła się taka decyzja tak pojechał pan do Krasnodaru od razu federacji rosyjskiej tak tak lata, dlaczego właśnie tam no, dlaczego właśnie tam, bo tam Niemcy kontrolerzy Grygorowicz, bo to jest tak myślę, że są też kojarzyć i prawne, bo to jest były dyrektor w teatrze Bolszoj w Moskwie on dostał propozycję od dyrektora w Krasnodarze, żeby zostać tam głównym choreografem też wiadomo, że to jest to jest niesamowita gwiazda tak na tamte czasy na dzisiejszy wiadomo na pewno to myślę, że wszyscy chcą tańczyć jego spektakle, bo to jest też dużo dużo historii zdaniem siecią taki się też spowodowała, że przez jego nazwisko, że sam on tam jest i jest szansa z nimi ta tam nie może pan czy taka próbować, żeby był moim pedagogiem to chyba na tym nie myślałam o tym, że czynie spróbować dostałem taką propozycję to po prostu skorzystam z tego tylko i w Krasnodarze był pan jak długo i lat 1,5 roku, bo rok no tak 2 lata i zaproponowali nam użyć do o Lublina do Lublina, a go swoją drogę w Polsce czemu od Lublina jak w teatrze muzycznym teatr muzyczny zaproponował coś takiego, żeby stworzyć z iluś par taki wieczór baletowy, bo wiadomo, że w Lublinie wtedy jeszcze tam był balet tak, ale nie brali udział w takich dziecięcych występach jakiś tam operetki opery takie małe tak no i nie było tak chcieli stworzyć po prostu jakiś kadry powiedzmy, że taki teatr prawdziwy baletowy także byli tancerze mogli zatańczyć też jesteśmy zaproszeni tam na miejscu po pół roku powiedzieli, że nie mają pieniędzy nie mogą utrzymywać, że jednak to chyba nie wypaliło, bo tą miały remontować tak, które już w końcu został zbudowany i wyremontowany najemy się szukać sobie innego teatru tak naczelny patrz wybory oczywiście Warszawa tek oko jednak największe miasto i jak zaczęliśmy się dogadywać, gdzie można pracować to ma padło Warszawy, ale dobrze to Warszawa, ale nie myślał pan wtedy albo przed koledzy koleżanki myślenie oto, żeby wrócić do Rosji jednak próbować tam kontynuować karierę na pewno nie, dlatego że jednak to była Europa tak dla kogoś chcesz ja mogę teraz za siebie takimi jak koledzy tam moi moi myślę, ale dla mnie było Europa to coś coś innego tak Europy kiedyś jeździła Niewiem czas z raz Niewiem raz na 34 lata na wakacje tak nawet tych z Krasnodaru jeździliśmy gdzieś tam na występy na parę dni tyle wracaliśmy jak często była już coś no myślę, że to jest kolejny krok, który pozwala nam się rozwijać też znaleźli mieliśmy szansę zostać w Europie jedno to korzystać oczywiście takich warunków takiej takiej możliwości, aby zostać jednak nie gdzieś wracać powiedzmy do siebie no i bardziej, że zawsze do siebie można wrócić tak dałem się że zawsze można spróbować to są jednak trochę lepszy teatry i trochę inny repertuar można też próbować nie tylko wiadomo, że nie tylko w Polsce teraz całą Europę można zwiedzić takich teatrów jest bardzo duża w Polsce większa część ludzi chyba myśli, że nadal, że to jednak rosyjski balet jest najlepszym na świecie, a pan mówi, że trochę inną perspektywę to bardzo ciekawy dzień i nie mogę się w sumie chodzi o, jakby o jak chodzi o mnie tak moja moja, jakby wizję tego wiadomo, że można mówić że rosyjski balet czy można tylko mówić o teatr Bolszoj w Moskwie Petersburgu parę teatrów jeszcze około, ale to tylko klasyka tak, jeżeli chodzi o repertuar klasyczny, bo jednak widzimy, że oni też próbują teraz wykorzystywać tych choreografów z zagranicy, czyli gdzieś tam bowiem Berlina czy politykami z Anglii tak, zapraszając do Stanów no i widzimy, jaka to jest różnica, bo też skończył taką samą szkołę co dla mnie było też ciężko no bo jednak współczesne balety trochę inaczej niż klasyczne tak teraz nie mogę powiedzieć że bale rosyjski jest najlepszy na świecie, bo tak nie jest i myślę, że w każdej, jakim się w kierunku powiedzmy to można znaleźć dużo lepszy tak oprócz pana jeszcze zauważam, że kilka osób między w tym samym czasie znalazło się w Polskim balecie Narodowym i z Krasnodaru i czyli tak czy ma pan jechać razem tak, bo tak, bo był moi znajomi, z którymi przyjechaliśmy tutaj się nie zostajemy tak, bo to jednak pracujemy razem spotykamy się do mojej pracy poza pracą utrzymujemy kontakt tak tak to jest czyhało w ogóle nas 4 i 4 nadal pracuje w teatrze, kiedy pan się dowiedział o tym co się dzieje na Białorusi już po sfałszowanych wyborach czy przy pierwszych protestach, kiedy pan poczuł, że to jest coś bardzo ważnego co się wydarza na Białorusi działa od razu mamy mieszka na Białorusi także znam całą całą historię tak to było już, że przed wyborami już widzieli czekali co się wydarzy, bo już były jakieś tam zapowiadał, że coś chyba coś idzie tak mali wszyscy czekali na napędzie, kiedy będą wybory, ale to było także tam przecież mieszkając i w Krasnodarze mieszkań w Lublinie mieszkań w Warszawie w pewnym momencie zaczął się mniej bardziej interesować tym co się dzieje Białorusi politycznie czy społecznie to czy to był ubiegły rok ten rok jak pan widzi czy był taki moment pan myślał coś wielkiego w moim kraju wygląd gesty takie g tak już w tym zakresie mamy też mamy tak to jest powiedzmy mój pierwszy prezydent, którego ja z nami i tak naprawdę jest dzisiaj w mojej strony jak przyprowadziłem do Europy zobaczymy jednak, jaka jest różnica pomiędzy Białorusią też, a pomiędzy pomiędzy Europą tak, kiedy w Polsce jakich mieszka wiadomo, że z wiekiem teraz zwrotu większą uwagę może z dnia 20 lat to ma to morze interesowały tak powiem tak, ale teraz też słuchać swojej mamy i patrząc na zły kolegów, którzy też dorastają teraz to to o to myślę, że to jest coś dawno powinno było coś zmienić, żeby było lepiej tak to pan mówi było lepiej, ale to znaczy co było także tak bardzo źle Białorusi ani potem było źle ważną jednak pracują żyją wiadomo tak, ale to to zamykanie się na powiedzmy na Europę nawet jak ja próbowałam się do kiedyś dostać wizę na le nie do swojej siostry, która mieszka w stanach to dostaną odmówi tak ustami wysłany do domu powiedziano mi dziękuję pani może dostać jedynej nikt nie tłumaczą, jakiego względu firmy czy czemu tak czy jakaś decyzja po prostu podziękowali tyle jak już by w Polsce przed do ambasady powiedzieli oczywiście pan zostawił jedynie notes prosty przykład tak no też nie wiem koszty towarów tak, które sprzedawane są Białorusi, bo moja mama przyjeżdża próbujemy kupić takie niezbędne rzeczy, które są biorą się po prostu drogi tak, ale ma pan myśli żywność czy w ogóle wszystko generalnie wszystko jest droższe tak Białorusi, ale takie rzeczy, które tam nie wiem o takie używany jest dniem proszki tak czytam jakieś takie co służyło po prostu dłużej my postaramy się kupić i lub mogło zabrać ze sobą bowiem, że to jest po prostu drogie tak myślał pan o tym, żeby pana mama przeprowadziła do Polski w ogóle rozmawiają państwo o tym czasami koła oczywiście rozmawiamy za każdym razem chyba sekretarz jak jakieś 2 mamy, ale to jest ciężki temat po ja też rozumiem, bo mam moją pracę ma kolegów ma swoje mieszkanie to nie sądzę, że już powiedzmy w takim wieku tym niema 20 lat może spakować rzeczy tak walizka wyjechać nagle zostawić wszystko jednak i ją rozumiem, bo spędziło tam całe swoje życie nagle musi zostawić wszystko gdzieś tam wyjechać myślę, że jeszcze ta sytuacja też nie poprawia, jakby widzę, że coraz bardziej myślę o tym, żeby widz może wyjechać stamtąd jednak przyjechać do nas i być tym z naszymi dziećmi taki się cieszyć, a na razie nie ma takiej możliwości, a pan jakiś konkretny sposób np. w jaki sposób pan swoim dzieciom mówi o Białorusi co opowiada czy co pokazuje, czyli jak pan z to robi będą teraz moje mój syn ma 4,5 roku to nie opowiada może jakieś są nie wiem problemy takie polityczne także coś tam jest związana z prezydentem, ale jak widzisz wiadomości słyszę, że były protesty znowu nabiorą się to przebiegać mówi także wiem, że on jeszcze podświadomie wiadomo, że nie rozumie to o co chodzi taki co się dzieje, ale widzę reaguję tak na to co pokazuje w telewizji też tak naj, ale problemem na razie nie drażni taki jakiś ciężki temat, bo ta dystansu tak też mówił, że fajnie ładne zdjęcie owego MON babcia dzwoni rozmawiają ze sobą i wiadomo zawsze pytam, kiedy pojedziemy w końcu do babci no i na razie odkładamy składanej zobaczymy w, a właśnie w jakim co ciekawe pewne w jakim języku rozmawia z babcią czy syn próbuje mówić wiadomo o większości rozmawia po polsku tak jak dziś teraz więcej się uczy słów rosyjskich boją się akurat ten dobry, kiedy dużo łapie czytam książki Czesi ja czytam książkę bajka na dobranoc po rosyjsku sam przychodzi mówi tata chodzi byliśmy tam po rosyjsku próbuje uczyć się dać do pożegnalnej po rosyjsku próbuje odpowiadać, ale dogadują się taką on odpowiada polską mówi po rosyjskiej w papierze mają wspólny kontakt z końcem jako mniejsze dogadują, ale jakoś działa, ale nie wiem czy pan np. myślę o tym, żeby się jak białoruskie bajki czytać czy czy czy pan myśli to naturalnie jak będzie tak znajdował jakiś tam tak w Markach próbujemy czytać oczywiście po rosyjsku tak w akcie przełożyli i książki próbujemy jakiś alfabet teraz nie prosi, żeby go w końcu nauczył alfabet, bo Polski już w miarę zna ani teraz chcę się nauczyć alfabet rosyjski, a muszę wrócić jeszcze do pana kariery chciałem zapytać, kiedy pan jechały zresztą nie sam ze z Krasnodaru czy pan szczególnie w Warszawie czy pan zauważył, że trochę inaczej się pan dogaduje z kolegami koleżankami tancerzami polskimi, a trochę inaczej się pan dogaduje z tymi, którzy są z Białorusi czy federacji rosyjskiej czy w ogóle z zagranicy są jakieś inne sposoby porozumiewania się, a może inne techniki w ogóle czy są czy widzi pan takie różnice są takie różnice było też przyjechaliśmy to byśmy taką grupą wiadomo nie znam polskiego nie mogą za bardzo wąskim wchodzić, jakie się dyskusji rozmowy tak ma to była bardzo ciężko ale jakby ze strony powiedzmy tam, że polskie wtedy jeszcze to bardzo miło niby mieliśmy żadnych takich, że ktoś nas nie lubi albo nie chcą pomagać nie wiem nie toleruje nas czytam nową nie wręcz przeciwnego było bardzo bardzo miłe, bo wszyscy starali się na pomoc wiedzieli, że mieliśmy młodzi nie znamy języku to o ciele nam pomóc to było bardzo miła na chodzie mimo tak nazywa rodzimi określa sytuacje, kiedy trzeba sobie coś zawodowo powiedzieć albo komunikować się czasami gestem czasami wzrokiem czy są tutaj jakieś różnice czy pan czuje, że pan pana jest bliżej np. takiej komunikacji do kogoś z Białorusi czy w ogóle znaczek federacji rosyjskiej czy pan jest czy pan zauważy trochę inaczej z Polakami trzeba jakoś komunikują się także to jest taka trochę różnie oceniają czy tu nie chodzi tutaj bardziej nie wiem może konkurencja tak że, a ja jestem z Białorusi a kto jest z Rosji my konkurujemy ze sobą tak ze strony Polski do tego nie było, ale były takie momenty że, że jednak już pracuje pracował tutaj jak przyjechali tam ze Wschodu to były takie momenty tak jak i tam nie do badania, czyli jakieś takie uprawnienia Unii jak dotąd, a w rozmowach z ludźmi z Polski musiał pan wiele rzeczy wytłumaczyć tłumaczyć wyjaśniać Białorusi czy miał pan wrażenie, że w Polsce niewiele się 2 Białoruś co w ogóle się i Białorusi albo nie wie, jakie stereotypy, że były na temat i teraz czy 12 lat temu 12 lat temu pan przyjechał 12 zatem ani uszami po prostu no wszyscy chyba znają geografię, tak więc wiedzieli, gdzie to jest, jaki to jest kraj na jak się do dużego kraju mówi się chyba za dużo nie pyta, bo nie ma to zapytać tak mała nikt nie wiedział, że jak jest co jest ładne kraju ładne kraju piękne zdjęcia pięknych wręczanej teraz im się na ten była cała ta rozmowa z Białorusi teraz jest dużo więcej pytań taki nie tylko pytania odnalezionego Romana i dłużej ludzi tak nie pytam, bo wiadomo, że pokazują to w telewizyjnej no tak, ale nie musi tłumaczyć tak na dach, ale nie mogę uwierzyć nie wiem, ale ten moment wtedy, kiedy np. Swietłana Aleksijewicz otrzymała Nobla i była traktowana jest traktowana sama czy taki mecz z białoruską pisarką pisze rosyjska białoruską ocenie pytali mnie popada Polacy, kto to jest w ogóle technicznym nie brutalnie, jakby nie mieliśmy takie się ten nasz taki świat baletowe to nie myślę, że tak trochę zamknięty taką, a takich problemów myślenie nie bardzo chcą wynikać z takimi pytanie nie było takich zapytań, że kto wie czy, dlaczego tak mówi teraz taką karę właśnie na teraz już jak widać, że to duży problem i nagle całe, jakby państwo tak buntuje się no to więcej pytań teraz mamy już 12 temat przyjechał do Polski no tak czy to jest także, kiedy pan myśli o Białorusi to pan sobie wyobrazić co się wydarzy w ciągu najbliższych miesięcy w ciągu najbliższych lat pani bardziej optymistą czy pan pesymistą wiadomo, że chciałbym być ktoś stąd tak i życie tak wszystkim to kto został tam moich znajomych przyjaciół rodzina i mam nadzieję, że to co się zmieni takiej i to pójdzie w dobrym kierunku oczywiście ani złem, ale patrząc na to Nathan całą sytuację to słabo widzę OKK, jakby nie nie widzę tego co się wydarzy jak nie zaczną nie mam strzelać tam ludzie NK może być tylko gorzej jak na razie to nic się w niedzielę już 3 miesiące minęły i na razie jest tak samo taki jest, a czyta, kiedy pan powiedział o tym, że środowisko baletowe nie jest tak hermetyczne zamknięte skupione na swojej pracy to to znaczy, że nie mówi się takich rzeczach, ale nie było takiej pamięta pan już taką inicjatywę jednak coś trzeba by zrobić jakoś zamanifestować nie wiem, żeby dać go jednak głos pomimo tego, że no to jest zamknięte środowisko sprawy Białorusi tak nie nie było takiej żadnych też nasz zespół jest młody tak mamy dwudziestoparoletni tancerzy do o tam pewnie do 30 pary 40 także nie sądzę, że ci młodzi jakoś chcą wnikać w takie problemy nie wiem manifestować, bo to też się to mało ich interesuje bardzo tak, że mogę mogę ja tak zrobić tam, ale to nie było tak nie było mieszka pani w Polsce wystarczająco długo żeby, żeby pan powiedzieć patrząc na Polskę Warszawy, który pan mieszka pracuje co pana denerwuje w Polsce jakoś tak nie może się pan z tym pogodzić co to jest jakieś zachowanie ludzkie czy czasami czy coś co to jest proszę powództw co denerwuje nic nie denerwuje tak samo można temu wrócili o rządach tak jak mamy no wiadomo spotykamy się na co dzień, jakimi problemami Lima nie mogę powiedzieć wiadomo, że można spotkać problemy na drodze jak kiedyś do pracy może spotkać, próbując w sklepie, że komuś coś, czego nie wytłumaczą tak nie ma to jest naturalne także tutaj jak się nim nie próbuje znaleźć rozwiązanie to chyba do wszystkiego można się przyczepić tak panie denerwuje pana, że wszyscy Polacy ciągle od rana do wieczora mówią o polityce kłócą się trochę tak jak nie wiedzą co robić to narzekają to jest normalne w dys tego by wybrali chętni byłoby nie byłoby rozmowy należy my się spotykamy z rodziną gdzieś tam też rodzina Marty w Poznaniu mieszka nota nie rozmawiamy na szczęście politycy i jako znajdujemy inne tematy, żeby nie rozmawiać, bo to doprowadza do o bardzo taki napiętych sytuacji chyba każdy też patrzy na to inaczej tak, tak więc próbujemy polityki akurat kurczyć, bo to jest telewizję tylko włączy się na każdym kanale ma to samo faktem trochę w innym świecie ale, ale nadal w polityce rodzina żony jest poznanie tak jest taki stereotyp Bachta w Poznaniu poznaniankę stała się w Poznaniu podobno mieszkają tacy pan pewnie pan słyszał o tym tacy porządni ludzie wywożeni tacy dla Acta rzeczywiście tak się powinno zostać tam kupcy poznańskiej, tak więc wszystko wiemy Harry, ale to pan będzie można zapoznać trzeba było zapłacić, tyle że tak dużo względy prawne jeśli przyjeżdżamy często do Poznania takim dużo rozmawiałem i wiadomo, że tak nawet widzę to powołanie go w jednak rodowita poznanianka, czyli pan tego Poznania przyjeżdża z powrotem do Warszawy zawsze taki ów na wschód wróciły do mnie do Warszawy tak jest mimo tak tej przyzwyczajony jest na ręce jak mam tam mam na dno chodzi także przyzwyczajone ogólnie czas skończyć naszą rozmowę, za którą bardzo chciałem panu podziękować przypominamy słuchaczom, że dzięki naszym gościem by był pan Paweł końca wojny od 2014 roku pierwszy solista polskiego baletu Narodowego bardzo dziękuję panu za rozmowę dziękuję bardzo, dziękuję Energa do widzenia dziękuję le 1 Zwiń «

Dom dziadków nad Berezyną w Białorusi i szkoła baletowa w Rosji, czyli miasta i miejsca w życiu Pawła Koncewoja, pierwszego solisty Polskiego Baletu Narodowego

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: LOS POLANDOS

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 05:00

Najnowsze Podcasty

Ameryka Łacińska drugą ojczyzną! Pisarz, podróżnik, reporter Roman Warszewski

Magdalena Gościniak. Jeden las, jedna wiedźma i ludzi tłum

Czas na zakaz sprzedaży żywych karpi

Duchy i demony Hani Rani

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL